Büyüdük de ne oldu..!
Ne kadar büyüdük değil mi !
Çocukluğumuzun en büyük hayalimdi büyümek,
Ne dualar ederdik çabuk geçsin zaman,
Diye hatırladınız mı..!
Bir odadan çıkıp sokaklara açılmak,
Evimizin dışına, gitmek dünyayı tanımak,
Sevmek sevilmek ne güzel oyundu o zamanlar.
Ne süslü bir kelimeyi AŞK!
Kulağımıza hatırlayın.
O zaman dünya yıkarsa umurumda değildi ki,
Nasılsa düşsek elimizden biri tutacaktır.
O arkamızda dağlar vardır.
Yıkılmak sorun değildi ki,
Anne baba, kardeş, 
Oyun arkadaşlarımız vardı bizim de 
Hatırladınız mı.!
Ne kadar büyümüşüm!
Nasıl geçti onca zaman bir bilen var mı?
O güzel, o huzurlu görünen sokakların arkasında,
Ne acımasız bir dünya varmış!
Hele büyümek bu kadar kötü bir şey mi inanmak,
O çocukluğumuzdaki  gibi güvenmek,
Bu kadar zor olmamalıydı.
Hani bizim güvendiğimiz dağlar vardı!
Zamanla onlar da çekildi,
Büyüdük bakın çok büyüdük.
Büyüdük ki tek başımıza kaldık..
Ne diyelim eyvallah....!
                                          Naci Dönmez
 

Editör: TE Bilişim