Kendimizi kandırdığımızdan değil, biz de farkındayız kırık dökük yanlarımızın, incinmiş belimizin, örselenmiş kederlerimizin... Bir yanımız deryalar içinde, bir yanımız kan kokuyor. Karardıkça kararıyor hayat, bütün gösterişli aşklar bir pazarlık tezgahında... Herşey satılabiliyor bu hayatta. Her özgürce bağıran yeni mezarlıklar inşa ediyor Her köle başka bir kölenin kuyusunu kazıyor, Her efendi açlık ile doyuruyor kendi karnını... Gösterişli her sevda bir uçurumun kıyısında duruyor! Oysa kendimizi kandırdığımızdan değil! Ölümse, vaktinde olsun Çocuksa, büyüyebilsin Kimi aşık olsun bir bahtsıza Kimi su versin çöl olmuş vahalara... Saçma sapan şarkılar takılsın dillerin ucuna, Gül de koklasınlar, onlar ki onlar... Çay da içebilsin diye Kendi yüreğimizden söküp umuda veriyoruz ömrümüzü... Uyar Bolat